Dikur shiste qumësht për të ndihmuar familjen, sot është në skenat botërore të artit!

Kjo është Elbenita Kajtazi, një ndër sopranot më të njohura shqiptare që falë vokalit të saj të fuqishëm ka arritur të depërtojë në botë dhe të performojë në vende të ndryshme.

Elbenita, një shqiptare nga Mitrovica, nuk e kishte menduar kurrë se mund të performonte në opera dhe të realizonte ëndrrën e saj të hershme. Së fundmi sopranoja ka rrëfyer historinë e jetës së saj dhe ka treguar se sa e vështirë ka qenë për të, të arrijë këtu ku është sot.

Artistja ka ndarë në llogarinë e saj në Facebook një foto nga fëmijëria ku shfaqet me një shishe qumështi në duar. Sopranoja është shprehur se më parë ka shitur qumësht për të ndihmuar familjen. Kajtazi thotë se nuk do e harrojë kurrë se nga vjen dhe se është krenare për të shkuarën e saj.

Ajo ka treguar edhe se Ermonela Jaho i ka dhënë dikur një këshillë të rëndësishme që i ka vlejtur për gjithë jetën.

“Ermonela Jaho më tha një ditë se “asgjë nuk është e pamundur në këtë botë, dhe ju mund të arrini çdo ëndërr që keni”. Unë ende besoj në atë që ajo më tha dhe unë ende shikoj deri në ato fjalë!”– përfundon ajo.

Elbenita Kajtazi ka fituar disa çmime kombëtare dhe ndërkombëtare. Më së fundmi, ajo fitoi çmimin e parë në “2015 Riccardo Zandonai Vocal Competition” në Itali, së bashku me dy çmime të veçanta: një angazhim në Theatro São Pedro në Sao Paolo, Brazil dhe një angazhim në Shtëpinë e Operës Daegu në Korenë e Jugut. Në vitin 2014 ajo fitoi çmimin e parë “Spiros Argiris” në Festivalin Sarzana, Itali.

Postimi i plotë i Elbenita Kajtazi:

Kjo jam unë me një shishe qumësht shumë të shijshëm në duar pesë muaj pas luftës në Mitrovicë-Kosovë, më 26.10.1999 në 08:09 të mëngjesit! Do t’ju tregoj të gjithëve një histori të vogël. Para luftës ne kishim dy lopë të bukura dhe shisnim qumësht në lagje, sepse dy lopët e mia të bukura kishin qumështin më të mirë që ekziston dhe unë isha fëmija që ua shpërndaja qumështin fqinjëve tanë.

Gjatë luftës ne ishim refugjatë në Shqipëri dhe natyrisht duhej të linim gjithçka që kishim pas, edhe dy lopët e mia të bukura që aq shumë i doja! I pashë për herë të fundit kur u larguam nga shtëpia dhe mendova se nuk do t’i shoh më kurrë, por unë dhe gjyshja ime i kërkonim kur u kthyem nga Shqipëria dhe kur lufta kishte mbaruar. Edhe sot që tregoj këtë histori nuk mund të besoj se i gjetëm! Unë isha fëmija më i lumtur në tokë kur i gjetëm, kujtoj se u hodha lartë nga lumturia!

Pas luftës, puna ime e vjetër u kthye, unë vazhdoja të jem vajza që shpërndan qumështin dhe e doja punën time! Kur një shok më dërgoi këtë fotografi mbrëmë, unë qava shumë, u emocionova shumë dhe kujtova kohën e saktë dhe ditën dhe gjithçka që ndodhi atë ditë! Ishte një pamje shumë e bukur për ta parë, për të më bërë gjithmonë të kujtoj se nga vij dhe të jem krenare për faktin se në të kaluarën isha një vajzë me ëndrra shumë të mëdha dhe gjithashtu kisha një punë për të shpërndarë qumësht dhe fituar para për të ndihmuar familjen time me atë punë, si një fëmijë 9 vjeç!

Kush mendonte se do të bëhesha këngëtare e Operas… atëherë nuk kisha ide se çfarë ishte opera, më besoni! Ermonela Jaho më tha një ditë se “asgjë nuk është e pamundur në këtë botë, dhe ju mund të arrini çdo ëndërr që keni”. Unë ende besoj në atë që ajo më tha dhe unë ende shikoj deri në ato fjalë! #vajëekosovës me shumë ëndrra.