Analisti Dritan Hila përmes një shkrimi të shpërndarë në faqen e tij të “Facebook”-ut denoncon Drejtorin e Emergjencave Civile Shemsi Premçin.
Hila thotë se Premçi e ka kërcënuar se do ta tërheqë zvarrë për shkak të një statusi të tij në lidhje me situatën e krijuar nga përmbytjet në Greqi, me të cilin analisti nuk e ka kursyer ironinë dhe me Shemsin.
Statusi që u bë shkak për kërcënimin:
“Pavarësisht inateve që mund të kemi, mendoj se ka ardhur koha që t’iu çojmë Shemsiun grekëve për ndonjë parashikim. Kjo qeveri duhet t’i ndajë asetet e saj me aleatët dhe jo vetëm për vete.
(Shyqyr që Zoti nuk na vë në provë dhe budallallëku jonë mbetet brenda kufijve pasi po të kishim të tilla drama, do të na ishin mbytur 1.600)”
Më poshtë, reagimi i plotë i Hilës:
Kryeministër, mblidh mendjen dhe zagarët
Sot në orën 15.35 më telefonon numri 0696067755. Në krahun tjetër më prezantohet një person me emrin Shemsi Prençi. Shkaku ishte një status në profilin tim personal ku sensibilizoja përmbytjet që po ndodhnin në Greqi dhe kanë humbur jetën 15 persona dhe jo pa ironi kujtoja se kë kemi në drejtim të Emegjencave Civile. Është njeriu që në mes të verës në vend se të merrej me zjarret që po përvëlonin vendin, shkaktoi valë kombëtare gazi dhe humori me deklaratën se në vjeshtë do të kemi tërmete. Në fakt ky tipi nuk është shumë humorxhi. Është nga tipat e fortë të veshur me pushtet i përdorur nga demokratët dhe tani përdoret nga rilindasit. Kush ka marrë pjesë në zgjedhjet e Fierit të 2009-ës e njeh mirë.
Nuk dua të ndalem në diskursin e tij një minutësh të mbushur me fjalët “unë i kam shërbyer partisë tënde mor qen kur ishte në pushtet” (siç duket ose më kujton anëtar të PD-së ose e kishte fjalën për periudhën që kam qenë zv/ministër), “po më përmende prapë, të tërheq zvarrë mor zagar”, dhe “jam malësor dhe po e zgjate prapë me mua do ta vazhdoj personalisht”.
Ajo që më bën përshtypje nuk ka lidhje me personin tim, por me fenomenin që mendonim se ishte harruar, ku një zyrtar i lartë i shtetit të marrë në telefon një gazetar dhe njeri publik dhe ta kërcënojë. Muajt e fundit kam dy kërcënime nga zyrtarë të shtetit dhe nga një gangster i famshëm. Për hir të së vërtetës, ky i fundit ishte me takt dhe m’u lut që të mos publikoja në Dritare.net një lajm që fliste për të, pasi nuk ishte i vërtetë.
Tashmë askush nuk i druhet pushtetit të katërt, por vërehet një ndërsim i zyrtarëve dhe të fortëve madje edhe për një status në fb. Dhe kjo nuk ka si të mos ketë lidhje me kryeministrin, sjelljet e tij dhe klimën që ka krijuar.
Mendoj që nuk është ai që urdhëron kërcënimet. Paralelisht besoj se kënaqet, kur dëgjon sesi shahen njerëz që e kritikojnë. Por në vazhdoftë këtë aleancë që ka me krimin dhe injorancën, do të vijë edhe ajo ditë kur do të kemi viktima edhe gazetarë. E përballë vrasjes, pak ka rëndësi se kryeministri dha urdhërin apo e stimuloi me heshtjen e tij. Madje shumica e krimeve shtetërore janë të tillë, ku indiferenca stimulon gjysmakët për të goditur kundërshtarët.
Nuk duhet të kenë mbetur shumë që ende e besojnë tezën që me kënaqësi e përsërit edhe vetë se ai është një ish gazetar dhe anëtar në rezerve i shtypit. Ikën kohërat e darkave-spektakël me gazetarë në stil presidentësh amerikanë. Jemi në kohën e luftës së hapur mes tij dhe shtypit, por këtë radhë nuk kemi djegie redaksish, por eliminim me anë të mbytjes. Ai është krijuesi i strategjisë antimedia që përmblidhet në thënien e famshme “media kazani” dhe klimën armiqësore që po krijohet ndaj medias dhe njerëzve të saj: Nëse ka shpifës ata janë gazetarët; nëse ka gënjeshtarë, ata janë gazetarët; nëse ka gjobaxhinj ata janë gazetarët; nëse ka njerëz që paguhen, sa nuk e meritojnë, ata janë gazetarët; nëse njerëzit nuk janë në gjendje të shikojnë mrekullitë e tij, këta janë gazetarët. Qëmton çdo gabim mediatik madje përdor edhe artifice me bashkëpunëtorë në media për të vërtetuar tezën e tij. Dhe nuk e ka pa qëllim. Ai e di se ka qenë media, me difektet dhe problemet e saj, që ka demitizuar pushtetet e Nanos dhe Berishës duke publikuar skandalet e tyre. Ka qenë media që i ka diskretituar në sytë e elektoratit të mesëm dhe të ndërkombëtarëve. Me cilësimin e tyre kazan ai po përpiqet të zhvlerësojë gërryerjen e zmaltit që media po i bën pushtetit të tij; të bëjë të pabesueshme skandalet që publikohen dhe të deligjitimojë kundërshtarin.
Por zhvlerësimi i lajmit, krijon njëkohësisht edhe zhvlerësimin e lajmëtarit. Pas kësaj, çdo halabak me pushtet apo jo, ka të drejtë ta shikojë gazetarin si një target të lehtë që mund ta intimidojë apo sulmojë, pasi askujt nuk do t’i dhimbset një gjobaxhi, gënjeshtar dhe grabitës i parave të popullit. Dhe vjen momenti që gazetari shikohet si shtriga që duhet vënë në turrën e druve ndërsa tipat si Shemsiu, njerëz që na shpëtojnë nga e magjia dhe e keqja.
