Shpronësimet për interes publik nuk dërgojnë tek të prekurit kompensim të drejtë

Qindra familje të prekura nga shpronësimet për interes publik nuk marrin as dëmshpërblimin e duhur e as në kohën e duhur. Ekspertët kritikojnë formulën e shpronësimeve dhe akuzojnë qeverinë se nuk e ka rishikuar qëllimisht hartën e vlerës së tokës, e cila është në fuqi që prej vitit 2016. Si pasojë, kostot e dëmshpërblimit për qeverinë janë krejt modeste, kurse pasojat sociale, të pamatshme.

Autore: Erjola Jata

Sh. Gj., iu shpronësuan 120 m² për interes publik në vitin 2014, por paratë e dëmshpërblimit i mori vetëm në vitin 2021 pas një sërë procesesh gjyqësore për kompensim të padrejtë. Për pronën që prekej nga ndërtimi i segmentit Komuna e Parisit-Rruga e Kavajës, qeveria i miratoi një kompensim prej 1.2 milionë lekësh, duke ia llogaritur si “tokë arë” dhe jo si “truall”.

Me pretendimin se jo vetëm nuk ishte shpronësuar siç duhej, por një objekt prej 164 m², i ngritur në tokën e tij nga i biri dhe që ishte përfshirë në proces legalizimi nuk kishte përfituar kompensim, Sh. Gj., së bashku me të birin, H. Gj., nisën betejën ligjore. Sot, 88 vjeç, nuk ka forcë e as dëshirë të rikujtojë kalvarin, por të afërm të tij tregojnë se beteja për njohjen e një dëmshpërblimi të drejtë zgjati me vite të tëra.

Në vitin 2015 Gjykata Administrative e Shkallës së Parë në Tiranë i dha të drejtë paditësit Sh. Gj., dhe konfirmoi se prona e tij nuk ishte vlerësuar si duhet.

“Detyrimin e palës së paditur, Autoriteti Rrugor Shqiptar, që të dëmshpërblejë paditësin, Sh. Gj., për sipërfaqen e truallit të shpronësuar prej 120 m² sipas vlerës së tregut në shumën 2.502.360 lekë”, – thuhet në vendimin e kësaj gjykate, që pavarësisht kundërshtimit të palëve të paditura është lënë në fuqi edhe nga Gjykata e Lartë.

Ndërkohë, edhe i biri, H. Gj., fitoi me vendimin e Gjykatës së Lartë të shkurtit 2021 për gjyqin e hapur në vitin 2016 së bashku me të atin për përfshirjen në dëmshpërblim të pronës që ai e shfrytëzonte prej 15 vitesh si lokal. Megjithëse iu deshën 6 vite që të fitonte kompensimin, duke kaluar në disa shkallë, ndërtesa e tij u njoh si e ligjshme, duke përfituar një dëmshpërblim prej 21 milionë lekësh të reja.

Gjykata e Lartë vendosi që për të dyja pretendimet të jepej një kompensim kumulativ prej 23.5 milionë lekësh, një diferencë e konsiderueshme nga kompensimi i mëhershëm i qeverisë prej vetëm 1.2 milionë lekësh.

Fatkeqësisht, H. Gj., nuk mundi të gëzojë as pronën e vet dhe as paratë. Ai ndërroi jetë papritur në gusht të vitit 2021, kur vendimi i Gjykatës së Lartë për kompensim nuk ishte ekzekutuar për mungesë të fondeve buxhetore. Ekzekutimi i plotë i vendimit u bë në dhjetor 2021.

“Problematika më e madhe e të gjithë procesit ka qenë ekzekutimi i vendimit, sepse nuk ka fonde dhe buxhet shtetëror për ekzekutimin e vendimeve. Në rastin konkret vendimi është ekzekutuar pas 6 vitesh dhe drejtësia nuk është bërë në kohën e duhur, për shkak se, në momentin që e shpronëson pronarin, duhet ta dëmshpërblesh po në atë moment, pasi duhet të marrë masat për t`u akomoduar në një vend tjetër”, – thotë një i afërm, që e ka ndjekur të gjithë kalvarin gjyqësor të familjes.

Shpronësimet jo të drejta dhe zvarritjet e kompensimit kanë krijuar, jo vetëm konflikt social, por shpeshherë edhe barrë të papërballueshme për buxhetin e shtetit.

Dëshmi e qartë e barrës së këtyre vendimeve të padrejta është edhe çështja “Sharxhi dhe të Tjerët kundër Shqipërisë”, i njohur ndryshe si pallati i Bashës në Lungomare, Vlorë. Më 11 janar 2018, Gjykata Europiane e të Drejtave të Njeriut i dha të drejtë 18 pretendentëve për shkatërrimin e pronës së tyre nga shteti, në kushtet kur ndaj saj kishte një vendim nga një gjykatë vendase. Kompensimi që u dha për këtë rast ishte 13.4 milionë euro. Ndonëse afati

për ekzekutimin e këtij vendimi ka qenë data 28 gusht 2018, ende kjo shumë nuk është paguar nga shteti shqiptar. Si pasojë, kamata për vonesën e pagesës ka fluturuar me mbi 1.1 milionë euro më shumë.

“Sipas njoftimit më të fundit nga Avokatura e Shtetit, deri më datë 15 prill 2021 vlera e akumuluar e interesave rezulton 1,138,691.57 euro”, – sqaron për INA MEDIA-n Ministria e Financave.

Në Gjykatën Europiane të të Drejtave të Njeriut, sipas shifrave publike të kësaj të fundit për Shqipërinë, në 80 për qind të rasteve të paraqitura shteti është gjetur në shkelje të Konventës.

Ligji përcakton se marrja e pronës pa një pagesë të drejtë për vlerën e saj, si dhe e palikuiduar në mënyrë të menjëhershme, nuk mund të konsiderohet si një zgjidhje proporcionale mes palëve.

Milionat e shpronësimeve të “zhdrejta” dhe zvarritjet e kompensimit

Shpronësimet zënë një zë të rëndësishëm çdo vit në buxhetin e Ministrisë së Infrastrukturës. Vetëm për vitet 2015-2020 janë paguar në total 37 milionë euro për shpronësime, ku viti me vlerën më të madhe është viti 2020.

Shpronësimet për një projekt shtrihen në disa vite dhe kjo e bën të paqartë se sa është vlera e akumuluar e detyrimeve të shpronësimit që ka sot shteti për projektet që ka zbatuar. Një auditim i fundit në Ministrinë e Infrastrukturës dhe Energjisë zbuloi se vetëm në vitin 2021 detyrimet e prapambetura u rritën me 341 milionë lekë, ku pjesën më të madhe e zënë vendimet gjyqësore të shpronësimeve.

Kjo ministri nuk iu përgjigj një kërkese për informacion mbi vlerën e plotë të shpronësimeve, zvarritjet e kompensimeve dhe problemet e shumta që e shoqërojnë këtë proces.

Vonesat në kompensim nga ana tjetër janë një praktikë që pranohet edhe nga Kontrolli i Lartë i Shtetit në raportet e tij ndër vite dhe që lidhen kryesisht me shpronësimin e tokës arë, kryesisht jashtë zonave urbane.

Një raport i këtij viti, që auditoi bypass-in e Vlorës, evidentoi se vlera totale e shpronësimeve është 578,6 milionë lekë, nga të cilat janë likuiduar 304 milionë lekë, ose afërsisht 2,4 milionë euro, ose pak më shumë se gjysma. Pjesa tjetër, prej 274 milionë lekësh, nuk është likuiduar. Pjesa dërrmuese e pronarëve, që janë prekur nga ndërtimi i bypass-it të Fierit, nuk i kanë marrë paratë. KLSH ka konstatuar se nga 846 milionë, që është përllogaritur kostoja e shpronësimeve, janë likuiduar vetëm 331 milionë lekë ( 2.6 milionë euro) dhe mbetet për t’u likuiduar detyrimi për shpronësime në shumën totale prej 515 milionë lekësh.

Përveç shpronësimeve të paguara në mënyrë ligjore për kompensime të pranuara, një ndër dritëhijet e procesit është ai i shpronësimeve, që kanë gjetur të drejtën në dyert e gjykatave.

Të pakënaqur me shpronësimet për interes publik, një pjesë e konsiderueshme i drejtohen gjykatës. Vetëm për 16 projekte, që janë përfshirë në shpronësime për interes publik, janë të paktën 101 çështje në gjykatë (faqe 278). Numrin më të madh të ankimimeve në gjykatë e merr projekti Pallati me shigjeta-Rreth-rrotullimi Shqiponja me të paktën 59 çështje, ndërkohë që nuk mbeten pas edhe projekte të tilla si Bulevardi Verior dhe Rehabilitimi i Lumit të Tiranës apo Pallati me shigjeta-Rreth-rrotullimi Shqiponja (shtesë) dhe ndërtimi i segmentit rrugor, nyja TEG.

Investigative Network Albania ju drejtua me një kërkesë Kontollit të Lartë të Shtetit lidhur me gjetjet në auditimin zhvilluar pranë Ministrisë së Infrastrukturës dhe Energjisë për problematikën e shpronësimeve për interes publik të cilat janë përkthyer në një numër të madh Çështjesh në gjykatë.

“Nga auditimi i 16 procedurave të shpronësimit u konstatua se mbi këto procedura janë iniciuar 101 procese giyqësore, pasqyruar ne aneksin 5/1 te Raportit Perfundimtar te Auditimit. Këto procese gjyqësore kanë patur për objekt ndryshimin e vlerës së përllogaritur për shpronësim, duke pretenduar se vlera e përcaktuar nga Komisioni i Vlerësimit ishte më i ulët se çmimi i tregut. Asnjë prej këtyre çështjeve nuk kishte marrë vendim të formes së prerë deri në përfundim të auditimit. Nga auditimi u konstatua gjithashtu se aktet nënligjore në të cilat Komisioni i Vlerësimit bazohet për përcaktimin e vlerës së shpronësimit janë të papërditësuara” thuhet në përgjigjen e KLSH.

Ky i fundit në shkresë bën me dije se ka rekomanduar që “Ministria e Infrastrukturës dhe Energjisë, në bashkëpunim me Agjencinë Shtetërore për Shpronësim, duhet të ngrenë një grup pune për hartimin dhe propozimin e ndryshimeve dhe përditësimeve të nevojshme të akteve nënligjore, me qëllim optimizimin e mënyrës së përcaktimit të masës së vlerësimit të shpronësimit dhe rregullimin e problematikave të konstatuara në procesin e shpronësimit”

Edhe shtetasi G. Gj., u përball me shpronësim jo të drejtë. Prona e tij prej 52 m² u shpronësua në funksion të projektit të Bulevardit Verior dhe Rehabilitimit të Lumit të Tiranës, por Bashkia e Tiranës refuzoi që ta paguante kompensimin, me pretendimin se nuk dispononte titull pronësie. Sipas bashkisë, për të njëjtën parcelë do të shpronësoheshin dy persona, që kishin pretendime. Me argumentin se shuma ishte e konsiderueshme dhe do të kishte pasoja financiare për bashkinë, nëse paguhej menjëherë, çështja përfundoi deri në Gjykatën e Lartë, ku bashkia kërkonte pezullim. Gjykata e Lartë i rrëzoi pretendimet e bashkisë, duke kërkuar që të zbatohej vendimi i gjykatave, si ajo e Shkallës së Parë dhe ajo e Apelit, duke iu dhënë kështu të drejtë pas disa vitesh të prekurve nga shpronësimi.

Kritika për mënyrën se si bëhen shpronësimet ka pasur edhe Avokati i Popullit. Sipas një raporti të vitit 2021, Avokati konstaton se pothuajse në të gjitha rastet organet e administratës shtetërore sillen “në mënyrë arbitrare” me titullarët e së drejtës së pronës/pronarët dhe poseduesit e tyre.

“Edhe pse individëve iu janë marrë pasuritë për interes publik, konstatohet zvarritje e procedurave administrative nga ana e institucioneve që kanë për detyrim plotësimin e dokumentacionit për marrjen e shpërblimit”, – thuhet në raportin vjetor të vitit të shkuar të Avokatit të Popullit.

Loja me legalizimet

Tri projekte të mëdha infrastrukturore në Tiranë: Astiri, Bulevardi i Ri-Sheshi Shqiponja, si dhe rindërtimi i zonës 5 Maji, kanë prekur një total prej 623 pronash. Ende është i paqartë numri i saktë se sa prej tyre kanë përfituar dëmshpërblim dhe sa prej tyre nuk kanë mundur të përfitojnë asgjë nga fondi prej 75.5 milionë eurosh, i vënë në dispozicion për këtë qëllim. Shifra është nxjerrë nga INA MEDIA, e cila iu referua rekomandimit të Agjencisë Shtetërore të Shpronësimit, që sugjeroi Fletoret Zyrtare për të nxjerrë vlerat e shpronësimeve. Ndërkohë që ASHSH nuk preferoi t`i përgjigjej një kërkese për vlerat që mbeten të pashlyera.

E gjithë kjo paqartësi rrjedh nga procedura e legalizimeve. Një pjesë e vogël ka mundur t`i legalizojë ndërtesat dhe truallin, një pjesë kanë mundur të legalizojnë vetëm ndërtesën, por jo truallin dhe pjesa më e madhe nuk kanë mundur të formalizojnë asgjë, duke e bërë kështu më të lehtë barrën e dëmshpërblimit për buxhetin e shtetit, por duke krijuar nga ana tjetër një problem të madh, social.

Banorët e zonës së Astirit thonë se e kanë marrë dëmshpërblimin, por problemi qëndron me vlerën qesharake të kompensimit krahasuar me çmimet e tregut. Si pasojë, një pjesë e konsiderueshme kanë nisur proces gjyqësor, për të kërkuar dëmshpërblim të drejtë.

Për 5 Majin bashkia vuri në dispozicion të INA MEDIA-s një informacion të vagullt dhe të paqartë se sa aktmarrëveshje janë nënshkruar apo sa banorë kanë marrë paratë, kur kanë pranuar shpronësimin, duke qenë se dhe projekti është në zbatim.

Ndërsa Sheshi Shqiponja-Bulevardi është në proces shpronësimi dhe aktualisht ka dalë lista dhe pronarët po dorëzojnë dokumentet për të përfituar nga shpronësimi, por edhe në këtë rast vlera e dëmshpërblimit është “thembra e Akilit”

Ardi Marku ka aplikuar për legalizimin e banesës që në vitin 2006, kur nisi procesi, dhe sërish në vitin 2009, dhe ende nuk ka në dorë një dokument të tillë. Asokohe, për t’u përfshirë në procesin e legalizimit, mjaftonte një vetëdeklarim, por rregullat ndryshuan në vitin2014.

“Nga “legalizim në urbanizim”, ligji kaloi “në urbanizim e më pas legalizim”, – sqaron Bled Marku, djali i Ardi Markut.

Për Artan Manushaqen ajo që përbën ngërç në rastin e shpronësimit në vend është standardi i ndryshëm që aplikohet për të njëjtën zonë për ndërtimet pa leje.

“Disa banorë, që kanë ndërtuar në mënyrë informale dhe i kanë futur këto ndërtime në proces legalizimi, kanë arritur të marrin dokumentin, duke përfituar kështu dëmshpërblim edhe për truallin, përveç ndërtesës. Të tjerë, që janë në proces legalizimi, por nuk kanë arritur të marrin dokument, për shkak të zvarritjeve që ka pasur procesi i legalizimit, e humbasin mundësinë që të trajtohen si pjesa tjetër, duke marrë kështu një kompensim edhe më të ulët”, – sqaron ai.

Pjesa më e madhe e ndërtuar pas viteve `90, rreth 255 objekte, shtëpi banimi apo ndërtesa për funksione të tjera, preken nga projekti i Unazës së Madhe, Sheshi Shqiponja-Bulevardi i Ri. (Loti 1 – 154 objekte; Loti 2 – 19 objekte; Loti 3 – 82 objekte).

Kostoja e shpronësimeve të këtij segmenti (lotet 4, 5, 6 – faza 2), është përllogaritur të jetë 3.27 miliardë lekë (27 milionë euro) nëpërmjet dy kërkesave të shpallura nga ASHSH. Aktualisht ka dalë një pjesë e listave për shpronësimet. Banorët, që janë dakord me masën e dëmshpërblimit, po bëjnë dorëzimin e dokumenteve.

Sipas parashikimeve të kontratës, “Ndërtimi i segmentit rrugor Sheshi Shqiponja-Bulevardi i Ri, Loti 2″, duhet të përfundojë në korrik 2023, por ende dhjetëra pronarë presin me ankth se çfarë do të ndodhë. Por ata, të cilëve iu janë rrafshuar shtëpitë, janë të pakënaqur nga masa e dëmshpërblimit dhe “loja” me legalizimet.

Pavarësisht pretendimeve të banorëve, Autoriteti Rrugor Shqiptar i tha INA MEDIA-s se janë në pritje të lirimit të plotë të sheshit të ndërtimit; ndërsa, sa iu përket shpronësimeve, “pritet zbardhja e VKM-së bazë për të proceduar me vendimin për këtë segment”, duke qenë se është miratuar nga Agjencia Shtetërore e Shpronësimit (ASHSH).

Formula e shpronësimeve

Formula se si bëhen shpronësimet në vendin tonë ka qenë shpesh në qendër të kritikave, kjo pasi ka një hendek të madh mes çmimeve të pronës në tregun e lirë dhe çmimeve referencë, me të cilat shteti operon për dëmshpërblimet.

Aktualisht, baza për shpronësimin e tokës mbetet VKM 89/2016 “Për miratimin e hartës së vlerës së tokës në Republikën e Shqipërisë”. Sipas kësaj harte, çmimi mesatar për 1 m² për Tiranën varion nga 23.703 lekë për zonën kadastrale 8110, ku përfshihet Tufina, deri në 66. 969 lekë për zonën kadastrale 8380, që përfshin qendrën e Tiranës. Edhe për çmimet e ndërtesave vlera përcaktohet nga Enti Kombëtar i Banesave, sipas kostos së ndërtimit të vitit 2016.

Myrshit Vorpsi, nga shoqata Pronësi me Drejtësi, e konsideron të qëllimtë mos-rishikimin e çmimeve që nga viti 2016. Sipas tij, harta e vlerës së tokës, që përfshin gjithë Shqipërinë ka çmime skandaloze, të cilat janë shumë larg vlerës reale të tregut, por edhe çmimet kanë ndryshuar shumë.

“Arsyeja e kësaj “ngrirjeje” ka të bëjë direkt me detyrimin e shtetit shqiptar ndaj pronarëve për kompensimin e tyre. Ajo mbahet qëllimisht në nivele të ulëta, në mënyrë që vlera e kompensimit të jetë sa më e ulët”, – akuzon Vorpsi.

Këtë skemë përfitimi nga shteti ai e ilustron me projektin e Unazës, ku banorët mesatarisht u kompensuan me 53.500-70.000 lekë/m². Sipas tij, ndërtimet e asaj zone po bëhen me një çmim real shitjeje, 1500-1600 euro/m², shumë larg vlerës që shteti i ka dëmshpërblyer. Pa llogaritur edhe kosto të tjera shtesë, siç është përqindja që merr pronari.

“Edhe sikur ta marrim, që pronari fiton për çdo m² tokë, që dorëzon – 1 m² ndërtim, ai do merrte pas minimalisht, po ta shiste këtë ndërtim, 1500-1600 euro/m². Me hartën e qeverisë përfiton vetëm 30 mijë lekë apo 260 euro për m². Këtu kuptohet qartë çfarë humbasin pronarët dhe çfarë fiton qeveria”, – nënvizon Vorpsi.

Sipas tij, harta e vlerës së tokës duhet të rishikohet me urgjencë, për të vendosur në raport të drejtë përfitimi ata që shpronësohen për interesa publike.

Elona Selmani, partnere menaxhuese e Realpas-it, që ka në thelb të aktivitetit të saj pasuritë e paluajtshme, e shikon problemin të lidhur me vlerat më të ulëta të transaksioneve të pasurive sesa çmimi real, duke shmangur taksat edhe tatimet.

Në këto kushte, shpronësimet për interes publik ajo i konsideron si kufizime sensitive të së drejtës kushtetuese të pronësisë, ndaj sugjeron që të trajtohen me kujdes, në mënyrë që të mos perceptohen si arbitrare nga individët.

“Aplikimi nga ana e institucioneve shtetërore e vetëm një metodologjie ka sjellë si rezultat një vlerë të pasurisë së paluajtshme, që është dukshëm larg nga vlera reale e tregut”, – konfirmon ajo.

Shpronësimi për interes publik rregullohet nga ligji i vitit 1999 “Për shpronësimet dhe marrjen në përdorim të përkohshëm të pasurisë – pronë private – për interes publik”, i ndryshuar (për herë të fundit në shkurt 2020). Nën këtë ligj bien shpronësimet, kur shteti duhet të realizojë detyrimet e tij për shkak të traktateve apo konventave ndërkombëtare; ndërtimi i rrugëve, veprave energjetike apo ujësjellësve e deri te rastet kur ndërtime të caktuara mund të përbëjnë rrezik për komunitetin përreth.

Rasti 5 Maji

Pas tërmetit të 26 nëntorit 2019 shteti shqiptar shtoi një precedent të ri të shpronësimit për interes publik, atë të ndërtimit të zonave të reja të zhvillimit. Duke mos qenë i përfshirë në mënyrë të plotë vetëm me kuadrin ligjor ekzistues, zhvillimi i zonave të reja u legjitimua me aktin normativ të 16 dhjetorit 2019 “Për përballimin e pasojave të fatkeqësisë natyrore”.

Në mbështetje të këtij akti u miratua VKM e datës 06 janar 2020 “Për kushtet dhe procedurën për shpronësimet dhe/ose shkëmbimin e pronës, për interes publik, në funksion të procesit të rindërtimit”.

Të gjitha këto lëvizje i dhanë dorë qeverisë për hapjen e terreneve të reja për rindërtimin. Dy projektet më kontroverse të këtij procesi janë Kombinati dhe zona e njohur si 5 Maji.

Në fillim të vitit të shkuar, 5 Maji, një lagje e mbipopulluar pas viteve `90, do të kthehej në një skenë “lufte”. Të paktën 222 banesa të kësaj zone u rrafshuan për t’i hapur rrugë ndërtimit të një kompleksi të madh për të prekurit nga tërmeti i 26 nëntorit, si dhe institucionesh. Një pjesë e banorëve e pranuan marrëveshjen e ofruar nga bashkia dhe një pjesë refuzojnë çdo kompromis.

Liza Marku mësoi se leja e legalizimit kishte kohë që i kishte dalë, vetëm pasi fadromat i rrafshuan shtëpinë dhe ajo e çoi çështjen në gjykatë. E moshuara nuk ka pranuar të nënshkruajë aktmarrëveshjen me bashkinë dhe as bonusin e qirasë. Kërkesa e saj e vetme është t’i jepet sipërfaqja që kishte, kontribut i 14 anëtarëve të familjes nga emigracioni.

“Dua shtëpinë dhe tokën, siç e kishim. Na kishte dalë legalizimi dhe askush nuk na tha asgjë, edhe pse jemi interesuar vazhdimisht në atë kohë”, – thekson Liza.

Liza Marku, banore e 5 Majit

As Mark Deda nuk ka pranuar ta nënshkruajë aktmarrëveshjen me bashkinë, nga frika se dhurimi “formal” i shtëpisë mund ta lërë përfundimisht rrugëve. Ndonëse u përfshi në legalizim, nuk arriti t’i shkonte deri në fund, pasi shtëpia e tij u rrafshua. Aktualisht, ka një banesë me qira me bonusin që merr nga bashkia, por pasiguria e shoqëron çdo ditë të re.

Mark Deda, banor i 5 Majit

Bashkia e Tiranës nuk preferoi të bënte transparencë mbi aktmarrëveshjet e banorëve që kanë pasur shtëpitë në këtë zonë, për statusin ligjor të tri prej tyre, totalin e atyre që marrin bonus qiraje dhe ecurinë e projektit, por u mjaftua me një përgjigje për shortin publik.

“Pranë Drejtorisë së Rindërtimit të Shërbimeve Sociale aktualisht janë përcjellë 329 aplikime të Njësisë Administrative nr. 4 dhe nr. 8, nga të cilat 186 janë shpallur fituese me Vendime të Këshillit Bashkiak, ndërsa 113 praktika janë në proces shqyrtimi. Aktualisht, në zonën 5 Maji kanë përfituar apartamente nëpërmjet shortit publik 58 përfitues”, – informoi Bashkia e Tiranës, duke premtuar informacion më të detajuar, sapo t’i vihej në dispozicion nga strukturat e tjera përkatëse, por ky informacion nuk erdhi.

Gjin Nikolla, banor i 5 Majit

Shtëpia e Gjin Nikollës, të cilën e kishte ndërtuar që në vitin 1991 në zonën e njohur si 5 Maji, u shemb këtë janar, për t’i hapur rrugë ndërtimit të një zone të re për familjet e mbetura të pastreha pas tërmetit të 26 nëntorit.

“Në vitin 2018 ka dalë një vendim që më njeh, edhe si pronar të truallit, edhe të shtëpisë. Aktin e shtëpisë e kam marrë, kurse atë të truallit nuk e mora asnjëherë”, – tregon Nikolla, i cili ka refuzuar të lidhë aktmarrëveshje me bashkinë.

Aktualisht, Bashkia e Tiranës u ka ofruar një aktmarrëveshje, sipas së cilës do t’iu ofrojë apartament në të njëjtën zonë, por pa dhënë asnjë specifikë.

Faksimile e aktmarrëveshjes që Bashkia e Tiranës u ka shpërndarë banorëve te “5 Maji”

Gjini mendon se dokumenti i bashkisë është i paqartë dhe nuk premton kompensim të drejtë në raport me pronën që ai zotëronte. Ai e konsideron pa vlerë bonusin e qirasë dhe aktmarrëveshjen.

“Bashkia kërkon që t’i dhurosh shtëpinë, por ajo do të ta japë, kur të ketë mundësi; pa datë, pa vit, pa shkallë, cila hyrje, cili pallat… nuk ka asnjë të dhënë. Dhe të gjitha këto, thotë bashkia, bazohen në një ligj, që do të miratohet në të ardhmen”, – thotë i shqetësuar ai.

Ai jeton në një banesë me qira dhe kushtet financiare e kanë detyruar të dorëzohet ndaj bonusit të qirasë që i jep bashkia.

“Jemi konsultuar edhe me Avokatin e Popullit dhe na është thënë që kjo aktmarrëveshje nuk vlen, ndaj nuk e firmosëm”, – përfundon me nervozizëm Nikolla.