Ish-sportistja mes 44 të arrestuarve për mashtrim telefonik, vëllai i saj kreu i grupit kriminal

Midis 44 anëtarëve të organizatës të arrestuar për mashtrim telefonik është një ish-sportiste 37-vjeçare, e cila ka marrë pjesë në gara të mëdha ku ka fituar edhe medalje.

Sipas ERT, ajo kishte një rol mbështetës në pastrimin e parave të anëtarëve të rrjetit, në të cilin merrte pjesë vëllai i saj, i cili ishte agjent mbledhës për organizatën dhe merrte para ose sende me vlerë nga viktimat, duke u paraqitur si kontabilist.

Pritet të lëshohet një urdhër arresti kundër tij. Sipas të njëjtit informacion, ka biseda të regjistruara të 37-vjeçares me vëllain e saj dhe persona të tjerë, të cilat kanë të bëjnë me transferime fondesh në kartat e saj bankare.

Si vepruan ata?

Në kuadër të hetimit, u demonstrua metodologjia (modus operandi) e përdorur nga anëtarët e organizatës kriminale. Në veçanti, sipas ELAS, organizata kriminale kishte selinë e saj – qendrën e thirrjeve në Zevgolatio të Korinthit, e cila, për shkak të vendndodhjes së saj gjeografike, ishte e përshtatshme për arratisjen e autorëve, si dhe për fshehjen e shumave të vjedhura të parave ose sendeve me vlerë.

Qendra e thirrjeve përbëhej nga të paktën një ndihmës menaxher dhe një numër i vogël anëtarësh të besuar, të cilët flisnin rrjedhshëm greqisht, kishin trajnim teknik në përdorimin e pajisjeve elektronike dhe njohuri të shkëlqyera të funksionimit të bankës elektronike, ndërsa qendrat e thirrjeve ishin të vendosura përgjithësisht në Zevgolatio, por edhe në zonën më të gjerë të Korinthit (Vrahati, Assos, Examilia, etj.). Përveç kësaj, ata kishin ngritur qendra operative në Agia Varvara, Acharnes – Fyli (Ano Liosia dhe Zefyri), me qëllim parandalimin e identifikimit të anëtarëve kryesorë dhe parandalimin e lidhjes së qendrave operative me “Seli-qendrën telefonike”. 

Në fakt, duke përfituar nga marrëdhëniet miqësore dhe familjare me individë në provincë, ata i caktuan ata me pagesë të udhëtonin në të gjithë territorin, duke vepruar si mbledhës në emër të organizatës, gjë që çoi në mosidentifikimin e anëtarëve kryesorë. Një karakteristikë e aktiviteteve të organizatës kriminale ishte fushëveprimi, organizimi dhe përshtatshmëria që ata kishin zhvilluar, pasi kishin fituar ekspertizë në çështje teknike dhe detaje të tjera që i përdornin për të mashtruar viktimat e tyre. Është tregues se çdo ditë bëheshin thirrje nga 40 operatorë telefonikë për të mashtruar viktimat e mundshme, ndërsa organizata kishte të paktën 150 telefona celularë funksionalë (për thirrje telefonike, transferta parash, komunikim midis tyre gjatë operacioneve të paligjshme), të cilët i çaktivizonin dhe vazhdonin të blinin të rinj, për të shmangur vërerjen nga Autoritetet. Sa i përket metodologjisë, anëtarët e organizatës kriminale përdornin një mënyrë të ndryshme veprimi, duke marrë parasysh çdo herë lëvizjen e tregut dhe zhvillimet në lidhje me subvencionet, ndihmat dhe njoftimet qeveritare.

Rolet

Konkretisht, ata kryenin telefonata duke paraqitur ngjarje të rreme si të vërteta, por edhe duke përdorur informacione të rreme identiteti me qëllim mashtrimin e qytetarëve, ndërkohë që paraqiteshin:

– Si punonjës të organeve publike dhe bashkëpunuese , të cilët, me pretekstin e rimbursimit të parave ose pagesës së rezervimeve të faturave dhe duke përfituar nga mosdija e viktimave për transaksionet bankare, i orientonin viktimat që të dërgonin shuma parash në llogaritë bankare të anëtarëve të organizatës.

– Si kontabilistë-teknikë tatimorë, ku nën pretekstin e përfituesve të një subvencioni qeveritar ose të një rimbursimi, ata shpesh fitonin akses në llogaritë bankare të viktimave dhe transferonin para në llogaritë bankare të organizatës ose bënin tërheqje të drejtpërdrejta. Shumë herë, për të qenë bindës, një autor tjetër merrte pjesë në bisedë, duke u prezantuar si mbikëqyrës ose si një punonjës i specializuar që do të ndihmonte me përpunimin, duke zbutur dyshimet e viktimave.

– Si kontabilistë dhe ndihmës kontabilistë, ku në rast se zbulonin se po telefononin të moshuar ose njerëz që nuk kishin njohuri të mira të kompjuterëve dhe telefonave celularë, duke përdorur pretekste të ndryshme, të tilla si deklarimi në zyrën e taksave ose sigurimi i parave të gatshme dhe sendeve me vlerë, ata i bindnin viktimat t’ua dorëzonin paratë dhe sendet me vlerë bashkëpunëtorëve të tyre.

Në rast se nuk ishin bindës si kontabilistë, ata i telefononin përsëri viktimat si të dyshuar si oficerë policie, duke u kërkuar viktimave të hidhnin sende me vlerë dhe para nga ballkoni për të “kapur” mashtruesit e mundshëm në flagrancë.

– Si shitës të supozuar të automjeteve dhe pajisjeve të ndërtimit , postonin reklama në platforma të njohura online, me çmime veçanërisht joshëse, përmes të cilave tërhiqeshin blerës të mundshëm të padyshuar. Anëtarët e organizatës, duke u shtirur si pronarë ose përfaqësues të bizneseve të ligjshme, kërkonin një “paradhënie” financiare për “lidhjen” e supozuar të automjetit, duke përmendur interesin e shtuar nga palët e treta. Ata merrnin shumat në llogaritë bankare që kontrollonin dhe më pas, bëheshin justifikime të ndryshme ose ndërpritej plotësisht komunikimi, pa kryer kurrë blerjen ose pa kthyer paratë e paguara.

Njëkohësisht, për të shmangur zbulimin, përdornin masa të ndryshme kundër-mbikëqyrjeje, si fjalë të koduara, mjete teknologjike, mbulim të karakteristikave të tyre, etj.

Lidhur me strukturën e organizatës, në nivelin më të lartë ishin drejtori dhe ndihmësit e tij, shumica e të cilëve i përkisnin një rrethi të ngushtë familjar dhe përcaktonin identitetin-metodologjinë dhe veprimin e organizatës, ndërsa përgjegjësia e tyre kryesore ishte koordinimi dhe menaxhimi financiar i të ardhurave nga aktiviteti kriminal, duke pasur kontroll të plotë dhe njëkohësisht duke u dhënë udhëzime anëtarëve më të ulët.

Në nivelet e ndërmjetme ishin krerët e grupeve – qendrat operative, asistentët e tyre, operatorët telefonikë, rekrutuesit e të dhënave bankare, mbledhësit dhe anëtarët mbështetës.

Në bazë të hierarkisë ishin “mushkat e parave”, të cilët kishin kartat e tyre bankare,të dhënat e bankës elektronike (emri i përdoruesit dhe fjalëkalimi), si dhe lidhja telefonike – pajisja celulare e identifikuar në bankën e tyre në të cilën kanë marrë kodet njëpërdorimëshe (OTP).

Këto të dhëna janë përdorur nga anëtarët e organizatës (duke i blerë për një shumë parash nga 300 deri në 800 euro) për të lehtësuar veprimin e tyre, si për transferimin e menjëhershëm të “të ardhurave” të tyre, ashtu edhe për mbrojtjen e të dhënave të tyre të identitetit.

Nga hetimi i Policisë deri më tani, janë zbuluar 1,089 raste mashtrimi me përfitimin financiar të paligjshëm që anëtarët e organizatës kanë marrë në vlerë të paktën 7,600,000 euro.