“Unë nuk kërkova azil, u thashë se jam emigrant ekonomik”, tha Artani. “Na dhanë qeset plastike me gjërat tona, më thanë nesër në mëngjes do të mbërrini në Tiranë”.
Kështu e nis BBC rrëfimin e një emigranti shqiptar të dëbuar, i cili tregon me detaje në një intervistë me gazetarin e BBC, Joe Inwood, pa e treguar fytyrën, se si kishte mundur të emigronte për në Mbretërinë e Bashkuar dhe si ishte dëbuar.
Artani, emri i tij jo i vërtetë për mbrojtje nga frika e hakmarrjes, rreth 30 vjeç, tregon se u kishte paguar kontrabandistëve kurdë rreth 3,500 £ për udhëtimin e rrezikshëm nëpër kanalin anglez, duke marrë hua paratë nga miqtë dhe familja.
“Trafikantët ishin të armatosur me thika dhe pistoleta. Ata na kërcënonin vazhdimisht, duke thënë të mos filmonim asgjë dhe as të mos pinim cigare pasi drita mund të tregonte vendndodhjen tonë”, ka thënë ai për udhëtimin e rrezikshëm me kontrabandistët.
Pavarësisht kërcënimit, ai arriti të regjistrojë disa pamje nga udhëtimi i tij nëpër Kanal.
Më shumë se 12,000 shqiptarë kanë mbërritur në Britaninë e Madhe me varka të vogla këtë vit, grupi më i madh i emigrantëve që përpiqen të hyjnë në vend në këtë mënyrë. Mesatarisht më shumë se gjysma e shqiptarëve u jepet azil, shkruan BBC.
“Udhëtimi përtej Kanalit ishte torturë. Ishte ftohtë, stuhi dhe tepër e frikshme ”, kujtoi Artani.
“Një varkë e policisë franceze u shfaq 20 minuta pas udhëtimit tonë. Ata na shoqëruan nga një distancë ndoshta 200 metra, vetëm duke vëzhguar, gjë që na siguroi. Ata qëndruan për tre orë, ndoshta më shumë. Më pas kaluam në ujërat e Mbretërisë së Bashkuar dhe thirrëm policinë britanike”, tregon ai.
Autoritetet britanike i kishin ndihmuar të dilnin të sigurtë në breg.
“Ata na thanë se po vinin për të na marrë, se nuk duhet të na zërë paniku. Ata u sollën mirë dhe u dukën shumë mikpritës dhe të sjellshëm”, tha 30-vjeçari.
Ashtu si mijëra të tjerë që kanë kaluar Kanalin me varka të vogla këtë vit, ai përfundoi në qendrën e pritjes Manston në Kent, ku përmendi se i tha gruas që e intervistonte se e dinte që ka hyrë ilegalisht, por nuk kishte ardhur për të kërkuar azil, por për të punuar, pasi ishte në gjendje jo të mirë ekonomike.
“Unë u thashë atyre se jam një emigrant ekonomik. Babai im është invalid. Prej 15 vitesh ai jeton me pensionin e një invalidi, nuk mjafton për të blerë ilaçet e tij”, tha Artani.
Ai shtoi: “Po ka rrugë ligjore, por unë nxitova. Shkova për mënyrën më të shpejtë dhe më të lirë. Viza duhet të ishte më e lirë, por kisha nevojë për ndihmë me aplikimin dhe njerëzit paguajnë më shumë për këtë sesa udhëtimin me gomone.”
Një nga arsyet pse Artani u deportua ishte se ai ishte i sinqertë për arsyet e tij të udhëtimit në MB. Ai nuk u përpoq të kërkonte azil, por këmbënguli se ishte atje për të punuar.
Teksa e kishte kuptuar se do ta kthenin për në shtëpi tha: “Na nxorën jashtë, ne ishim të rrethuar nga policia.”
“Në atë moment isha aq i mërzitur sa nuk mund ta përshkruaj. Ndjeva se truri po më shpërtheu dhe nuk mund të bëja asgjë për të gjithë.”
Artani pranon me lehtësi se ka shkelur ligjin e Mbretërisë së Bashkuar dhe kjo ishte arsyeja pse ai u dëbua. Përveç fluturimit në shtëpi, ai tani është i ndaluar nga vendet e tjera evropiane për tre vitet e ardhshme.
Ai tha: “Kam qarë gjatë gjithë udhëtimit, që nga momenti që hipa në atë autobus dhe kuptova se po më dëbonin, deri sa mbërrita në Shqipëri”.
“Ishte një terror i paimagjinueshëm. Me siguri do thoja që mos zgjidhni gomonen. Nëse ka një rrugë ligjore, me vizë, atëherë po largohuni, por ju lutem mos mendoni kurrë të largoheni me gomone.”