Në të njëjtën kohë që vendet e zhvilluara të botës shpresojnë të pranojnë vaksinat e para, disa tashmë guxojnë të hedhin një vështrim të shkurtër dhe të skicojnë se si do të jetë një ditë më pas, pasi pandemia e koronavirusit të zhduket (ose të paktën të vihet nën kontroll).

Dhe një nga parashikimet që ka bërë më shumë tituj në të gjithë botën ka qenë ajo e nisur kohët e fundit nga epidemiologu dhe profesori në Universitetin e Yale, Nicholas Christakis, i cili parashikon përsëritjen e një modeli të ngjashëm me atë të përjetuar vetëm njëqind vjet më parë. Nëse zbutja e gripit spanjoll dhe fundi i Luftës së Parë Botërore i la vendin një prej fazave të përmbushjes më të madhe personale dhe lulëzimit ekonomik, artistik dhe teknologjik të shekullit të 20-të, profesori parashikon një shpërthim social dhe seksual pas kryengritjes nga kufizimet e vendosura nga kriza shëndetësore.

“Të gjitha tendencat që po shohim në pandemi do të ndryshojnë. Njerëzit do të kërkojnë pa ndërprerje bashkëveprime shoqërore”, thotë Christakis në një artikull të botuar në The Guardian, duke theksuar se “shthurja seksuale, humbja ekonomike dhe një regres i besimit fetar” do të jenë disa nga ndryshimet më të rëndësishme që do të vijnë.

Autori i librit Shigjeta e Apollonit: Ndikimi i thellë dhe i qëndrueshëm i koronavirusit në mënyrën se si jetojmë parashikon se do të jemi dëshmitarë të këtyre ndryshimeve të sjelljes nga kjo pikëpamje. Kjo do të ndodhë duke filluar nga 2021 dhe deri në vitin 2024, kur pjesa më e madhe e njerëzimit – të paktën 75% – të jetë vaksinuar.

“Pas shtypjes, shpërthimi do të vijë”, shpjegon Silvia Sanz, psikologe klinike dhe seksologe, e cila beson se përpara këtij fenomeni të euforisë dhe prosperitetit ne do të kalojmë një periudhë në të cilën kujdesi do të jetë protagonist i marrëdhënieve tona. “Humbjet, izolimi, frika me të cilën kemi jetuar mund të na shoqërojnë gjatë një faze dhe se nuk është aq e lehtë të çlirohemi nga fobitë dhe ankthi gjatë kontaktit”, konfirmon ajo për El Pais. 

Asnjë darkë me videocall, seanca të vetmuara të yoga-s ose mbrëmje të vetmuara, bota e lindur nga një nga vitet më të këqija në historinë tonë të kohëve të fundit, me më shumë se një milion e gjysmë vdekje në të gjithë botën, nuk mund të rimarrë gjendjen e saj të patrazuar nga kontakti fizik, turmat dhe zhurma e përgjithshme.

“Gjatë epidemive njerëzit bëhen më fetarë, më të moderuar, kursejnë më shumë para dhe përçmojnë rrezikun. Tani po i shohim të gjitha ato, siç kemi parë për qindra vjet në situata të ngjashme. Sepse pandemia është e re për ne, por jo për speciet tona ”, shton epidemiologu, i cili beson se analogjia me atë që ndodhi një shekull më parë do të japë fryte në vitet në vijim. Ndoshta pa Charleston si kolonë zanore, por me shfajësimin e optimizmit, eksitimit dhe kënaqësisë individuale si përgjigje ndaj traumës.

“Pas përfundimit të Luftës Botërore dhe gripit spanjoll, shumë amerikanë ndoqën argëtime të shkujdesura. Me këtë në mendje, kur kjo pandemi të mbarojë, qeniet njerëzore do të përgjigjen me të njëjtën ndjenjë lehtësimi dhe do të kërkojnë të formojnë bashkësi, të lehtësojnë stresin dhe të ndiejnë kënaqësi”, shton Mary Francis Berry, profesoreshë e historisë në Universitetin e Pensilvanisë.

“Kontakti njerëzor do kohë për tu normalizuar. Pas kapërcimit të pandemisë, mund të kemi një predispozitë më të madhe për të shijuar marrëdhëniet seksuale, megjithëse frika e infektimit është një pengesë për të qenë në gjendje të krijoni marrëdhënie që u japin atyre këtë përfitim”, thotë ajo.