Ashtu si një mini-Saturn, rreth 466 milionë vjet më parë Toka ka të ngjarë të ketë qënë e rrethuar nga një unazë mbeturinash dhe pluhuri, sipas shkencëtarëve planetarë nga Universiteti Australian Monash i koordinuar nga Andy Tomkins.
Studiuesit besojnë se unaza ka ekzistuar për disa dhjetëra miliona vjet: mjaftueshëm për të lënë një gjurmë gjeologjike.
Në fakt, ekzistenca e tij u sugjerua nga numri i madh i meteoritëve të gjetur nga studiuesit në 21 kratere, të cilët të gjithë ranë në sipërfaqen e Tokës në periudhën Ordovician, midis 485 dhe 445 milion vjet më parë.
Kjo do të thotë, gjatë miliona viteve, materialet e unazave ranë gradualisht në Tokë. Ne shohim një sasi të jashtëzakonshme meteorësh nga kjo periudhë edhe në shkëmbinjtë sedimentarë,” shton Tomkins.
Ka gjithashtu shumë kratere nga e njëjta periudhë dhe pozicioni i tyre është gjithashtu interesant. Ato janë të vendosura të gjitha brenda 30 gradë gjerësi gjeografike të ekuatorit. Ky është një fakt që nuk ishte i lehtë për t’u identifikuar, duke pasur parasysh se në atë kohë kontinentet aktuale nuk ekzistonin, por ekzistonte superkontinenti Gondwana.
Studiuesit kanë rindërtuar kështu se afërsisht 466 milionë vjet më parë një asteroid u kap nga graviteti i Tokës. Nuk ishte aq afër planetit tonë për të rënë në sipërfaqe, por jo aq larg sa për të shmangur të ashtuquajturin kufi ”Roche”, që është zona ku një trup i vogël qiellor bie nën veprimin e forcave baticore derisa të copëtohet.
”Kështu u formua unaza dhe kur fragmentet e saj filluan të binin gradualisht, pra …Toka po kalonte Epokën e Akullnajave”, thotë Tomkins.
