Banorja e parë e “Big Brother 9” që kemi zbuluar, është një vajzë lesbike që merr riskun të rrëfejë historinë e jetës së saj në ekran. Burimet tona pranë reality show-­t, që nis sot në mbrëmje në ekranin e “Top Channel”, na kanë rrëfyer në konfidencë se vajza nga Tirana, rreth moshës 30 vjeçe, që hyn në këtë lojë me të dashurën e zemrës, quhet Kejda Jahja. Ajo do ta jetojë lidhjen e saj para kamerave, me ambicien për të fituar çmimin e madh që mendohet se e kalon shifrën 100 mijë euro.
Por çapkënia brune, që anëtarët e komunitetit LGBTI e thërrasin shkurt Kej, nuk është fare e panjohur për publikun. Tri vite më parë ajo doli me zë e figurë duke pohuar “Po, unë jam lesbike”, në dokumentarin e titulluar “SkaNdal”, premiera e të cili u transmetua në një kinema të Tiranës, në maj të vitit 2014. Kejda mund të themi se ishte personazhi kryesor i dokumentarit, i realizuar me nismën e Xheni Karajt dhe Kristi Pinderit, dy përfaqë­suesit e Aleancës Kundër Dikriminimit (LGBTI) në Tiranë.

HISTORIA E PAZAKONTË E KEJDËS: “ISHA 13 VJEÇE KUR IA BËRA TË DITUR FAMILJES PRIRJET SEKSUALE”
“Unë kam qenë e vetmja që në moshën 13­-vjeçare ia kam bërë të ditur si familjes sime, ashtu dhe shoqërisë që më rrethonte, faktin që unë jam lesbike, dhe se jam krenare që jam e tillë. Këto janë ndjenjat e mia, ndaj nuk mund të shtirem ndryshe.

Jeni të lirë të më pranoni, ose të mos më pranoni!” shprehet Kejda Jahja në rrëfimin përmbyllës në dokumentarin e realizuar nga regjisorët Elton Baxhaku dhe Eriona Çami. Kjo vajzë e rritur në zemër të Tiranës, rrjedh nga një familje intelektuale dhe me histori jete të komplikuar, detajet e së cilët do t’i rrëfejë vetë në shtëpinë e “Big Brother”. Ajo është një nga anëtaret e jetën e saj pa retushime në “Big Brother 9”. Bashkë me partneren e zemrës do të rrëfejnë ndjenjat që kanë për njëra-tjetrën, ndërkohë që do të vazhdojnë të mbrojnë kauzën e tyre që nisën në dokumentarin në fjalë. Po si nisi e gjithë kjo histori? Në filmin “SkaNdal”, Kejda e përshkruan kështu prezantimin e parë me Xheni Karaj: “Lamë një takim me Xhenin në një lokal. Ngaqë s’kisha parë kurrë vajza të cilat dilnin hapur, apo të deklaronin që bënin pjesë në këtë komunitet, prisja sigurisht një vajzë simpatike, për shembull bionde e me flokë të gjata, me fustan a nuk e di…”

Në këtë skenë të filmit hyn Xheni, e veshur në stilin modern dhe flokët e shkurtra, krejtësisht ndryshe nga përfytyrimi që kishte krijuar Kejda për të. “Folëm se nga do ta fillonim kauzën tonë, ku do të takoheshim, si mund të mblidhnim sa më shumë njerëz, dhe të krijonim kështu këtë aleancë, për t’u treguar të gjithëve, që ne ekzistojmë dhe jemi këtu…”. Të tjerë anëtarë të kësaj nisme rrëfyen se takimet e komunitetit LGBTI fillimisht organizoheshin në shtëpi, pasi ata ende nuk e kishin një zyrë. E mbas një grumbullimi disa javor, ishte Xheni ajo që rrëfen se si filluan aksionet e tyre nëpër Tiranë. “Së bashku me Kej dhe një vajzë tjetër të komunitetit, printuam disa postera ku thuhej “Homofobia është sëmundje sociale”. Ajo kujton natën e parë me Kejdën tek ngjisnin posterat në orën 12 të natës, pikërisht në zonën e ishBllokut. Ishte një mision që e bënë me shumë frikë, por edhe me një adrenalinë të paparë”.

“Ishim aq të fokusuara të evitonim çfarëdolloj episodi të dhunshëm, sa unë në mënyrë të natyrshme kur më pyesnin çfarë është homofobia, ua ktheja “është një veg­ël muzikore, batutë që ka ngelur si histori në rrethin tonë të ngushtë”, tregon Kejda. Xheni e veçon këtë si një nga kujtimet më të bukura, që do t’i hapte sytë komunitetit në të ardhmen. E më pas filluan festat e orëve të vona, që nisën me 10­15 vetë. “Ishin pikërisht këto party, vendi i duhur ku filluam të tregonim historitë tona personale, e të njihnim më shumë njëri-tjetrin, të mbanim kontakte më të afërta e të flisnim për të gjitha episodet, si të hidhura e si të gëzueshme”, përfundon rrëfimin e saj Kejda, në dokumentarin “SkaNdal”, që fitoi vendin e parë në edicionin e katërt të

Festivalit Ballkanik të Filmit dhe Kulinarisë në Pogradec./Panorama/