Të jesh i lumtur dhe pa stres ka qenë shumë e vështirë kohët e fundit për shkak të përhapjes së COVID-19.

Studiuesit thonë se qëndrimi fizikisht aktiv është një mënyrë për të siguruar që ne e mbajmë mirë trupin dhe modelet tona të gjumit të shëndetshme gjatë kohërave të vështira.

Sipas një studimi të ri nga Universiteti Norvegjez i Shkencës dhe Teknologjisë (NTNU), të qenit aktiv fizikisht mund të bëjë një ndryshim të madh në gjumin dhe shëndetin tonë mendor, veçanërisht në mes të pandemisë.

Ekipi zhvilloi një sondazh midis anëtarëve të Kondis, një organizatë norvegjeze për trajnimin e fitnesit. Ata kishin për qëllim të përcaktonin nëse individët fizikisht aktivë kishin gjumë dhe shëndet mendor më të mirë sesa homologët e tyre joaktivë.

Për studimin, subjekteve u kërkua të plotësonin një pyetësor në internet që përfshinte pyetje në lidhje me depresionin dhe ankthin, shqetësimet e gjumit dhe ndryshimet në zakonet e aktivitetit fizik gjatë bllokimit nga 12 mars deri në 15 qershor.

Ata i krahasuan këto rezultate me ato nga pyetësorët e administruar midis popullsisë së përgjithshme, të cilët ishin pjesë e një studimi tjetër. Rezultatet treguan se ata që ishin aktivë fizikisht ndiheshin më pak të shqetësuar dhe të dëshpëruar dhe kishin më pak probleme me gjumin.

“Nuk është për t’u habitur, ne zbuluam se përqindja e ankthit dhe depresionit ishte dukshëm më e ulët në këtë mostër relativisht të përshtatshme sesa midis njerëzve të tjerë”, thotë profesoresha e asociuar Linda Ernstsen nga Departamenti i Shëndetit Publik dhe Infermierisë së NTNU.

Këto rezultate mund të duken të papritura, por studiuesit gjithashtu zbuluan se shumë norvegjezë në të vërtetë ngritën nivelet e tyre të aktivitetit fizik gjatë pandemisë, duke çuar në më pak simptoma të shëndetit të dobët mendor dhe probleme të gjumit.

“Ishte e habitshme që kaq shumë njerëz rritën sasinë e tyre të stërvitjes gjatë pandemisë së koronavirusit. Meqenëse njerëzit u inkurajuan të shmangnin hapësirat publike dhe të qëndronin në shtëpi, fakti që kaq shumë përdorën kohën shtesë që u duhej të lëviznin më shumë ishte një efekt pozitiv”, përfundoi Havnen.