Empatia, ose aftësia për të kuptuar dhe për të simpatizuar të tjerët, formohet në fëmijërinë e hershme.

Edhe pse në shikim të parë duket se është një tipar me të cilin lindim thjesht, ekspertët pohojnë se zhvillimi i empatisë ndikohet fuqishëm nga mjedisi familjar, marrëdhëniet emocionale dhe mënyra se si prindërit e trajtuan fëmijën , raporton Index.hr .

Kjo është arsyeja pse mungesa e empatisë në moshë madhore shpesh lidhet me modele të caktuara nga fëmijëria .

Të rritesh pa mbështetje emocionale

Fëmijët që nuk kanë pasur mundësinë të shprehin emocionet e tyre ose janë injoruar kur i kanë treguar ato, shpesh mësojnë t’i shtypin ndjenjat e tyre.

Kur ata nuk mësojnë të njohin dhe kuptojnë emocionet e tyre, bëhet e vështirë për ta të kuptojnë emocionet e të tjerëve.

Rritja në një mjedis të tillë mund të çojë në ftohtësi emocionale dhe vështirësi në krijimin e marrëdhënieve të ngushta në moshë madhore.

Prindërit që ndëshkuan ndjenjat

Psikologët shpjegojnë se fëmijët që ndëshkohen ose turpërohen për shkak se qajnë, janë të zemëruar ose të trishtuar, shpesh zhvillojnë bindjen se emocionet janë të gabuara.

Modele të tilla sjelljeje mund të bëjnë që një person më vonë të mos dijë si të reagojë ndaj ndjenjave të të tjerëve, kështu që në vend të dhembshurisë, shpesh i sheh ato si dobësi.

Me kalimin e kohës, shfaqet distanca emocionale dhe vështirësi në reagimin empatik.

Të rritesh në një shtëpi toksike ose të paqëndrueshme

Fëmijët që kanë qenë dëshmitarë të konfliktit, manipulimit ose neglizhencës emocionale shpesh zhvillojnë mekanizma mbrojtës për t’i ndihmuar ata të mbijetojnë në një mjedis të tillë.

Megjithatë, këto mekanizma – siç janë distancimi, mosbesimi ose indiferenca – mund t’i pengojnë ata të kuptojnë vërtet njerëzit e tjerë në moshë madhore.

Njerëz të tillë rrallë ndihen të sigurt në situata emocionale sepse i shoqërojnë ato me dhimbje dhe pasiguri.

Mungesa e modeleve pozitive

Këshilltarët e shëndetit mendor theksojnë se fëmijët që nuk kanë pasur mundësinë të vëzhgojnë forma të shëndetshme të empatisë në familjet e tyre – siç janë mirëkuptimi dhe mbështetja – e kanë të vështirë të mësojnë se si t’i zbatojnë ato më vonë në jetë.

Kur një fëmijë nuk e sheh se si duket kujdesi për të tjerët, ai nuk zhvillon një “model” emocional që do ta ndjekë më vonë. Në moshë madhore, kjo mund të çojë në mungesë ndjeshmërie dhe vështirësi në krijimin e marrëdhënieve të ngrohta ndërpersonale.