Ç’pritet të ndodhë pas bombës së “Bild”?

Nga Andi Bushati

Përgjimet e tabloidit gjerman ‘Bild” që i dhanë dërrmën edhe më skeptikëve që hezitonin të besonin se Rilindja i ka vjedhur votat në bashkëpunim me bandat e trafikantëve të drogës, në Shqipëri, ashtu sikurse në çdo vend të botës, nuk mund të kalojë pa pasoja. Por ndryshe nga standarti austriak që pamë së fundi kur një qeveri rrëzohet dhe pse krimi i përgjuar ka mbetur në tentativë, këtu zakoni është gjetja e alibive për çfarëo lloj mëkati.

Kjo lloj qasjeje e denjë për demokracitë iliberale nga Ankaraja në Moskë edhe efektet i ka të tjetërllojta. Le të tentojmë ti parashikojmë se si do të përthyehen ato në Shqipëri.

Si do të sillet Rama?

Sipas të gjitha gjasave Edi Rama as nuk e mendon dorëheqjen edhe pse vjedhja nga e cila ai ka përfitur pushtetin është vërtetuar katërcipërisht. Ai do të prodhojë mashtrime të reja pavarësisht se banditët pohojnë se grabitjen po e kryejnë për të “surprizuar” atë, pavarësisht se deputetët e grupit të vet i ka të infiltruar nga krimi, pavarsisht se axhendën e tij personale dhe politike e pati dorëzur në duart e Avdylajve.

Në vend që ta yshtë të mendojë për tërheqjen nga zgjedhjet lokale, apo largimin nga posti, kjo ngjarje do ta shtyjë atw edhe më tepër drejt radikalizimit.

Ashtu si të gjithë autokratët, Rama i beson parimit se sa më shumë të kapesh me duar në krim, aq më tepër duhet të ndezësh situatën. Një tërheqje tani për të do të qe e barabartë me një kapitullim. Një pranim i tërthortë faji, pasojat e të cilit nuk lidhen më me dyert e pushtetit, por me ato të qelisë.

Pikërisht, kjo frikë nga e ardhmja e detyron kryeministrin të zhgarravitet si një karrikaturë pas karriges, më keq se Berisha i ’97, dhe ti drejtohet i vetëm 30 qershorit. Ai do të shpresojë të tubojë sa më shumë pushtete të pamerituara drejt vetes, në mënyrë që ditën që do të ulet në negociata, ti shkëmbejë ato me kokën e vet: edhe parlamentin monist edhe 61 bashkitë e rilindjesm, kundrejt një amnistie për jetën e tretë si artist që aq shumë e reklamon në media.

Pra që të gjitha ata që me një mendje normale e kanë parë këtë skandal si një mundësi të kryeministrit për reflektim do të zhgënjehen. Edhe për një kohë të gjatë Rama ka të vetmen mundësi mbajtjen veshur të xhaketës së luftës.

Si do të reagojë opozita?

Nga pikpamja morale kjo qe një dhuratë e paimagjinueshme për strategjinë e PD e LSI për të djegur mandatet dhe bojkotuar zgjedhjet lokale. Ajo dha proven e një gare të pabarartë, ku arbitër janë trafikantët e drogës. Por njëkohësisht ajo justifikoi edhe çdo lloj mjeti ekstraligjor që mund të përdorë opozita, pas veprimeve paqësore të braktisjes së parlamentit dhe bashkive.

Nëse refreni i Ramës dhe socialistëve deri më tani ka qenë nuk digjet jorgani për një plesht, nuk dilet nga sistemi për një sallatë fjalësh, nuk radikalizohet një parti politike pa lënë më parë të flasë drejtësia, këto alibi tashmë kanë rënë.

Socialistët e zgjodhën me votat e tyre Arta Markun, ata e kaluan me ndihmën e njeriut që qëndron në paradhomën e kryeministrit, vettingun e Donika Prelës, ata bënë gjithçka për të penguar dënimin e grabitësve të votave. Jo se i dhimsej limoni i shtrydhur Dako që e hoqën qafe nga politika me të njëjtën shpërfillje si Saimir Tahirin, por sepse donin të ruanin kultin e pandëshkueshmërisë për ata që vjedhin në emër të pushtetit të Ramës.

Dhe pyetja është: ç’duhet të bëjë opozita kur faktet e krimit janë sheshti dhe drejtësia e kapur i shpëfill ato?

Në këtë kuptim nëse ka fuqinë dhe muskujt, pas skandalit të “Bild” Basha është në të drejtën e tij për të mbajtur premtimin për moslejimin e zgjedhjeve, por edhe për më shumë, për ti vënë flakën çdo kërpudhe që ka mbirë përreth Ramës.

 Si mund të shpëtohet çka ka mbetur pa përdhosur nga reforma në drejtësi?

Skandali i shprthyer nga “Bild” i dha dërrmën përfundimtare edhe propagandës së shpifur për reformën në dretësi. Jo vetëm se ndëkombëtarët me anë të sharlatanëve të Euralius dhe OPDAT hapën dritën jeshile për zgjedhjen e një kryeprokuroreje kamikaze si Arta Marku, e cila tregoi se është vënë aty për të mbrojtur krimin.

Por për shumë më tepër se kaq. Arritja deri në absurditete që do ti ëndërronin edhe në tokën e Kim Jong Unit, si ato për të penguar mediat të botojnë materialet tashmë të dala në Gjermani, tregon shumë. Ajo dëshmon se drejtësia e re po përdoret nga rilindja, jo vetëm për të siguruar pandëshkushmërinë e saj, por edhe si WC propagandistike për të konsumuar politikën e ditës. Fakti se të dy prokurorët Vladimir Mara dhe Dritan Prençi që teorikisht janë indipendentë në hetimin e kësaj çështeje, vunë nënshkrimet e tyre për atë gomarllëk çensurues, pas kërkesës politike të Ulsi Manjës dhe urdhërit të së shtypurës prej tij Arta Marku, i jep fund debatit për pavarësinë e institucionit të parë të ngritur pas refoma në drejtësi.

Ky është shembulli flagrant se çfarë është ngritur deri tani po kapet.

Prandaj kjo histori duhet të shërbejë për ti thënë stop ngritjes së institucioneve të reja që pritet të konsituohen. Nëse ato do të lindin në klimën dhe ankthin e një regjimi të kapur në krim, ato vetëm të pavarura nuk do të jenë më. Ato do ti shërbejnë njësoj deri në fund Ramës sot, me të njëjtin zell që do ta bëjnë këtë për atë që do ti zërë vendin nesër.

Sa të jetë Rama në zyrë, në mënyrë që të shpëtohet, reforma në drejtësi, si investimi më i madh i ndërkombëtarëve në Shqipëri, duhet të ngrijë. Për të shpëtuar çka mund të shpëtohet prej saj, do të duhej vetëm një qeveri teknikësh, afatgjatë dhe pa liderë të fortë. Në kushtet e regjimeve absolute është marrëzi të ëndërosh për drejtësi të pavaruar. Këtë na e provojë dhe njëherë dosja 339/1 që na u transmeua nga Gjermania, si pasqyrë e një dështimi për atë që perendimorët po bëjnë këtu. /Lapsi.al