Ministri i Brendshëm i Italisë, Matteo Piantedosi, ka njoftuar riatdhesimin e 30 emigrantëve nga qendra e Gjadrit në Shqipëri dhe transferimin e ri në qendër të 30 të tjerëve nga Italia.

Ndërkohë, faqja e internetit e ministrisë tregon numrin e emigrantëve që zbarkuan këtë vit në brigjet italiane, Lampedusa mbi të gjitha, por edhe Pozzallo dhe Siracusa në Siçili, Roccella Ionica dhe Crotone në Kalabri dhe në jug të Sardenjës.
Sa? 23,662 krahasuar me 21,769 vitin e kaluar në të njëjtën periudhë, 1,893 më shumë. Janë ata që supozohej të kapeshin në det të hapur, në ujëra ndërkombëtare, 15-20 milje në jug të Lampedusës, për t’u transportuar më pas në qendrat në Shqipëri .

Ata supozohej të strehonin rreth një mijë njerëz, por në fund mbërritën vetëm disa dhjetëra, të gjithë të transferuar në Itali pas ndërhyrjeve së pari nga gjykatat dhe më pas nga Gjykata e Apelit.

Med
Dhe nisur nga shifrat, nuk ka efekt pengues që duhet të kishte pasur projekti shqiptar, duke ulur nisjet. Të cilat në vend të kësaj, u rritën me pothuajse 9 përqind krahasuar me vitin 2024.

Midis nëntë kombësive të raportuara në faqen e internetit të Ministrisë së Brendshme Italiane, gjejmë vetëm tre vende të përcaktuara si “të sigurta”, ato që supozohej të përfundonin në Shqipëri dhe më pas të dëboheshin: Bangladeshi , i cili ka qenë në krye të listës së emigrantëve të zbarkuar për muaj të tërë, Egjipti, në vendin e tretë, dhe Nigeria.

Tunizianët janë zhdukur. Sirianët, afganët, irakianët dhe iranianët janë pakësuar shumë, vende që nuk janë të sigurta, por që janë dukshëm të prekura nga bllokimi pothuajse i plotë i nisjeve nga Turqia.

Në vend të kësaj, eritreanët (në vendin e dytë) dhe etiopianët (në vendin e pestë) janë rishfaqur, një shenjë e qartë e një rikthimi të tensionit në ato vende, gjë që po shtyn mijëra njerëz të ikin.