Izraeli do të përdorë “bomba sfungjeri” të reja ndërsa lufton përmes rrjetit të tuneleve të Hamasit nën Gaza.

Forcat e Mbrojtjes së Izraelit kanë testuar bombat kimike, të cilat nuk përmbajnë eksploziv, por përdoren për të mbyllur boshllëqet ose hyrjet e tuneleve nga të cilat mund të dalin luftëtarët.

IDF nuk ka komentuar përdorimin e të ashtuquajturave “bomba sfungjeri”, të cilat krijojnë një shpërthim të papritur shkume që zgjerohet me shpejtësi dhe më pas ngurtësohet.

Ushtarët e saj u panë duke vendosur pajisjet gjatë stërvitjeve në vitin 2021. Ushtria ka ngritur një sistem tunelesh në bazën e ushtrisë Tze’Elim pranë kufirit me Gazën.

Trupat ka të ngjarë të përballen me një betejë të përgjakshme përmes tuneleve të njohura si “Metroja e Gazës” kur të nisin pushtimin e tyre të pritshëm tokësor. Rrjeti mendohet të jetë qindra milje i gjatë dhe i dendur me kurthe.

Është vendi ku Hamasi ka marrë shumë nga 200 pengjet dhe ku udhëheqësit e tij do të shpresojnë t’i mbijetojnë luftës së ardhshme.

Ushtarët izraelitë verbuan duke keqpërdorur “bombën” e re

“Bomba sfungjer” do të parandalonte ushtarët që të viheshin në pritë ndërsa lëviznin më tej në rrjet, duke mbyllur boshllëqet përmes të cilave Hamasi mund të sulmonte.

Të përfshira në një enë plastike, pajisjet e specializuara kanë një ndarje metalike që ndan dy lëngje. Pasi të hiqet kjo pengesë, përbërësit përzihen ndërsa ushtari vendos “bombën” ose e hedh atë më përpara.

Ekipet e specializuara në trupat inxhinierike të IDF janë grupuar në njësi zbulimi tunelesh dhe janë pajisur me sensorë tokësorë dhe ajrorë, radarë depërtues në tokë dhe sisteme speciale shpimi për të lokalizuar tunelet.

Ata gjithashtu janë pajisur me pajisje speciale për të parë kur janë nën tokë.

Syzet standarde të shikimit të natës kanë nevojë për një element të dritës së ambientit për të punuar në mënyrë efektive, por me gjithë dritën natyrale të bllokuar kur lëvizin nën tokë, trupat do të mbështeten në teknologjinë termike për të parë në errësirën totale.

Janë zhvilluar gjithashtu radio të reja, të optimizuara për të punuar në kushte ekstreme të përjetuara nën tokë.

Megjithatë, ka komplikime të mundshme me arsenalin nëntokësor.

“Bomba sfungjer” – teknikisht një emulsion i lëngshëm – është i rrezikshëm për të punuar me të, dhe disa ushtarë izraelitë kanë humbur shikimin e tyre nga keqpërdorimi i përzierjes.

Izraeli mund të përdorë gjithashtu robotë dhe dronë për të ndihmuar gjatë lundrimit në tunele – por deri më tani, ka pasur vështirësi në operimin e këtyre nëntokës.

Disa nga robotët do të kontrollohen nga telat që dalin nga pjesa e pasme e pajisjes. Të tjerët do të mbështeten në valët standarde të radios, por do të kenë nevojë për një seri nyjesh përsëritës që do të hidhen gjatë rrugës pasi sinjalet e radios degradohen shpejt nën tokë.

Mund të përdoren gjithashtu mikro-dronë për zbulim, të aftë për t’u mbajtur në pëllëmbë të dorës, por do të vuajnë në mënyrë të ngjashme me dobësimin e sinjalit të radios.

Kompania e teknologjisë Roboteam me bazë në Izrael ka zhvilluar IRIS, një dron i vogël, i hedhur që mund të drejtohet në rrota të mëdha përmes telekomandës.

I njohur nga forcat speciale si “throwbot”, ai transmeton imazhet tek një kontrollues, duke e përdorur pajisjen nga një pozicion sigurie.

Disa pajisje mund të kenë armë të bashkangjitura në mënyrë që nëse shihen luftëtarët e armikut, kontrollori mund të shpërthejë eksplozivët

Krahas IRIS, ajo ka zhvilluar MTGR, një “robot tokësor mikro taktik” që mund të ngjisë shkallët dhe është projektuar për t’u operuar nga ushtarët në ndërtesa dhe shpella.

John Spencer, një ish-major amerikan, i cili drejton studimet e luftës urbane në Institutin e Luftës Moderne në Ëest Point, thotë se luftimet nëntokësore janë “më shumë si të luftosh nën ujë sesa të luftosh në ndërtesa”.

“Asgjë që përdoret në sipërfaqe nuk funksionon në të njëjtën mënyrë ose me të njëjtin efikasitet nën tokë.

“Duhen pajisje të specializuara për të parë, për të marrë frymë, për të lundruar, për të hartuar hapësirën, për të komunikuar dhe për të vendosur mjete vdekjeprurëse.”

Synimi i tuneleve rrezikon jetën e civilëve

Hamasi ka integruar luftën e nëndheshme në strategjinë e tij të përgjithshme ushtarake.

Tunelet, disa të filluara dekada më parë, nuk janë më vetëm vende strehimi apo fshehjeje, por janë pjesë integrale e një plani më të gjerë për të përgatitur terrenin për t’u bërë pritë forcave izraelite.

Shumë prej tyre shtrihen nën strukturat civile, me pika hyrëse dhe dalëse në banesa dhe ndërtesa të tjera joushtarake, duke e bërë jashtëzakonisht të vështirë për Izraelin t’i sulmojë ato pa kërkuar dënimin ndërkombëtar.

Një tunel “standard” është rreth 2 m i lartë dhe 1 m i gjerë, gjë që mundëson ndërtimin e shpejtë të tyre. Ato ndonjëherë janë të përforcuara me beton dhe metal, por nuk janë veçanërisht të sofistikuara.

Megjithatë, të tjerat kanë energji, ujë dhe ajrim dhe përdoren për qendrat komanduese dhe stacionet e pushimit, ruajtjen e armëve, infiltrimin në Izrael dhe rrugët drejt vendeve sekrete të lëshimit të raketave.

Madje, në disa pjesë mendohet të ketë një sistem të vogël hekurudhor për transportin e armëve dhe pajisjeve të ndërtimit.

Përpjekja e fundit e madhe për të shkatërruar sistemin ishte në Operacionin Protective Edge të vitit 2014, por rrjeti është rindërtuar që atëherë.

Komandantët ushtarakë në IDF duhet të vendosin nëse duan t’i bëjnë strukturat të padobishme, duke derdhur beton për shembull, siç bënë me tunelet e hapura nga Hezbollahu në veri të vendit.

Përndryshe, ata mund të kenë nevojë të mbajnë strukturat të paprekura, duke pastruar luftëtarët e Hamasit ndërsa lëvizin nëpër sistemin duke kërkuar pengjet e vlerësuara. Përgjigjet “normale” ushtarake ndaj tuneleve, përdorimi i eksplozivëve për t’i shkatërruar ato ose përmbytjet për t’i bërë ato të padobishme, ndoshta nuk janë praktike./ The Telegraph