Një ‘Mercedes SLR’ i vitit 1955’ u bë makina më e shtrenjtë në botë pasi u shit për 135 milionë euro në vitin 2021.

Shifra është tronditëse. E ‘turpshme’ edhe për ‘Ferrarin’, i cili zakonisht merr pjesë në ankande me shumë modele për të cilat paguhen dhjetëra milionë. Por kjo pasuri mund të mos jetë më e shtrenjta e paguar për një makinë nëse do të shfaqej një ‘fantazmë’ e automobilave.

Bëhet fjalë për “Bugatti Type 57 SC Atlantic”, i njohur më mirë si La Voiture Noire, për të cilën ankandi nis nga vlera 140 mln euro nëse gjendet dhe qëdo shënojë një rekord absolut.

Problemi, në këtë rast, nuk është pagesa e asaj që ia vlen, por fakti që makina duket sikur është përpirë nga toka. Dhe kështu ka qenë për 87 vjet, pasi nuk gjendet.

Emri Voiture Noire mund t’ju duket i njohur, sepse Bugatti e ringjalli atë disa vite më parë për të emëruar modelin e saj më të egër, një hipermakinë me 1,500 kuaj fuqi nga e cila u ndërtua vetëm një njësi, duke u shitur për rreth 11 milionë euro. Por ky ndryshim modern ishte një homazh për legjendën origjinale, makinën e projektuar në vitet 1930 nga Jean Bugatti, djali i themeluesit Ettore, e cila u zhduk në hijet e luftës, informon “Marca”.

Supermakina e parë

“Bugatti Type 57 SC Atlantic” nuk ishte në fakt unik. Midis viteve 1936 dhe 1938, u prodhuan katër njësi, të destinuara për ata që donin të përjetonin shpejtësinë në një kohë kur rrugët ishin të përshtatshme vetëm për makina shumë të ngadalta që mezi arrinin 80 km/orë (50 mph). Kjo nuk ishte asgjë në krahasim me 153 km/orë ( 94 mph) të Bugatti-t, një marramendje e pakonceptueshme e arritur në atë kohë falë një motori 3.2 litra të nxjerrë nga garat që jepte 135 kf (135 kf).

Por shpejtësia, për fat të mirë, nuk ishte atributi i saj i vetëm. Jean Bugatti projektoi një karroceri që dukej si diçka nga një ekspozitë arti modern (moderne në atë kohë). Ishte plot me vija dhe forma rrjedhëse që të kujtonin guaskën e një insekti. Nuk ishte një tekë estetike, por një zgjidhje teknike. Fillimisht, ideja ishte që kjo karroceri të bëhej nga magnezi, i cili ishte i pamundur të saldohej në ato ditë. Penda shërbente për të çarë dy gjysmat së bashku. Por në fund, u zgjodh alumini , megjithëse penda dorsale mbeti si një nënshkrim estetik disi misterioz dhe sigurisht shumë i dallueshëm.

bugati2

Shasia e mallkuar: 57453

Makina e zhdukur, me numër shasie 57453, kishte një histori të llahtarshme. Ajo kaloi nëpër duart e Ettore Bugatti-t, pilotëve Robert Benoist dhe Ëilliam Grover, inxhinierëve të brendshëm dhe disa panaireve të makinave. Shërbeu si një vitrinë dhe eksperiment, një ambasador dhe një “lodër garash”.

Dhe papritmas, në vitin 1938, gjurmët e tij u zhdukën. Flitej për Bordeaux-in, për një transferim, për një tren që e largonte nga avancimi nazist… Flitej gjithashtu për një varkë dhe ujërat e errëta që mund ta kishin gëlltitur. Asgjë e konfirmuar. E vërteta është se që atëherë, La Voiture Noire është zhdukur nga harta.

Luftë, frikë dhe mbulime

Historia na tregon se në vitin 1940 , gjermanët pushtuan Francën, Parisi ra dhe miliona njerëz ikën. Në atë kohë, familje të tëra fshihnin sende me vlerë pas mureve të rreme, nën tokë ose në hambare të largëta. Askush nuk donte që pushtuesit t’i vidhnin trashëgiminë, qoftë një pikturë, një skulpturë apo makina më e përparuar e kohës.

Kështu, disa ekspertë besojnë se Bugatti mund të jetë varrosur nën tokë, disa metra thellë, diku në Francën jugperëndimore, një sekret që do të vdiste bashkë me këdo që e fshihte. Të tjerë fantazojnë për një mur të rremë në një rezidencë, pas të cilit makina do të priste ende e paprekur, megjithëse kjo hipotezë kërkon shumë bashkëpunim dhe shumë saktësi arkitekturore që dikush ta ketë zbuluar ende.

Opsioni i fundosjes në det tingëllon tragjik, por i besueshëm. Por udhëtimi për në Amerikë nuk është aq i besueshëm sepse do të kishte mbërritur atje herët a vonë, në një vend pa pushtues, ku çdo thesar evropian përfundimisht doli në dritë.

bugati1

‘Graali i Shenjtë’ i koleksionistëve

Nga katër njësitë e prodhuara, tre të tjerat kanë mbijetuar dhe herë pas here shfaqen si tempuj rrotullues të estetikës Art Deco. Por e katërta, shasia 57453 , është “Graali i Shenjtë”, sepse ishte makina e drejtuar nga Ettore Bugatti, sepse ishte makina e zhvillimit, ose sepse është subjekt i një misteri të madh. Pra, gjetja e saj do të ishte e ngjashme me fitimin e EuroMillions.

Paradoksi i “La Voiture Noire” është se ajo nuk është regjistruar kurrë në emër të ndonjë individi. Ligjërisht, kushdo që e ka gjetur sot do të jetë pronari i saj. Asnjë trashëgimtar apo palë në padi nuk mund ta pretendojë atë.

Rivendosja e një ‘fantazme’

Nëse do të dilte në sipërfaqe, nuk do të nxirrej menjëherë për një xhiro, por do të nxirrej me kujdesin kirurgjikal të atyre që zbulojnë kafkën e paprekur të një dinosauri. Tetë dekada pluhuri, ndryshku dhe neglizhence do të kishin lënë gjurmën e tyre, nëse do të ekzistonte ende. Ekspertët vlerësojnë se vetëm restaurimi do të kushtonte midis 1.5 dhe 2 milionë euro , përveç disa viteve punë me një ekip të specializuar të aftë për të ruajtur origjinalitetin maksimal. Pjesët mund të duhet të porositen nga vetë Bugatti, gjë që marka franceze do ta pranonte me kënaqësi, megjithëse me një kosto të tepruar. Dhe çdo shifër përfundimtare mbi 140 milionë euro (160, 180, 200 milionë euro… gjithçka varet nga tekat e miliarderëve), duket e arritshme për makinën e restauruar.

bugati3

Makina që nuk të lë të flesh

Ajo që është më interesante në lidhje me misterin e La Voiture Noire nuk është vlera e saj financiare, por fakti që, në një botë ku gjithçka është e kataloguar, fotografuar dhe nxjerrë në ankand, ekziston një makinë që mund të fshihet për më shumë se tetëdhjetë vjet. Shumë e kanë kërkuar dhe kanë ëndërruar të gjejnë ndonjë gjurmë të pjesëve të saj në ndonjë hambar francez. Por në fund, ajo që gjetën nuk ishte kurrë makina që po kërkonin.

Ndoshta po ndryshket nën tokë, ndoshta po fle pas një muri, ndoshta është një copë metali në fund të Atlantikut. Por është gjithashtu e mundur që një ditë, në një pronë të harruar ose në një shtëpi me pluhur, dikush të zbulojë gjurmën e një pendë dorsale të mbuluar me thumba. Atë ditë, fantazma nuk do të jetë më dhe bota e automobilave do të rimarrë thesarin e saj më të kërkuar.